Geotechniczna odbudowa terenów zdewastowanych w praktyce

Uczestnicy zajęć dowiedzieli się, jak eksploatacja złóż surowców skalnych, takich jak granit, wpływa na środowisko naturalne. Studenci w praktyce przekonali się, że geotechniczna odbudowa terenu to nie tylko termin naukowy, ale przede wszystkim trudny i wieloetapowy proces przywracania wartości użytkowej terenom wykorzystywanym przez człowieka. Obejmuje ona szereg praktycznych działań, od stabilizacji gruntu po przywracanie naturalnej roślinności. Wszystko to ma na celu ochronę i rewitalizację środowiska naturalnego. W tym przypadku największym problemem, z którym trzeba się zmierzyć podczas odbudowy i rekultywacji obszaru kopalni,  są różnorodne formy terenu, takie jak wyrobiska, skarpy, ściany i zwałowiska,  zmienność fizykochemicznych cech podłoża, występowanie spękań oraz półek skalnych o różnej ekspozycji i warunkach wilgotnościowych.

Strzelińska kopalnia granitu, znana również jako kamieniołom granitu w Strzelinie, stanowi największe wyrobisko kamienia w całej Europie. Głębokość głównego wyrobiska sięga imponujących 120 m, jego długość to 650 m, a szerokość  300 m.

Ciekawostką jest fakt, że granit z kamieniołomu w Strzelinie posłużył do budowy takich obiektów jak Pałac Kultury i Nauki w Warszawie, ratusz w Berlinie, Biblioteka Jagiellońska w Krakowie, stary most na Wiśle w Tczewie czy też Dworzec Centralny w Warszawie.

Wyrażamy szczególną wdzięczność przedsiębiorstwu Mineral Polska Sp. z o.o. oraz kierownikowi ruchu zakładu górniczego, panu Mirosławowi Mrozowi, za umożliwienie przeprowadzenia zajęć na terenie kopalni. Wiedza przekazana studentom przez kierownika ruchu zakładu miała kluczowe znaczenie w zrozumieniu zagadnień związanych z wpływem eksploatacji surowców skalnych na środowisko oraz z geotechniczną odbudową tych terenów.