Ochrona przeciwpowodziowa Dolnego Śląska

Projektowany zbiornik będzie obiektem suchym III klasy ważności budowli hydrotechnicznych. Z pośród kilku wariantów inwestor wybrał zaporę ziemną ukształtowaną w formie łuku ze skarpami o nachyleniu 1:3. Długość zapory wyniesie 750 m a maksymalna wysokość korpusu 13,5 m. Obliczeniowy przepływ miarodajny o prawdopodobieństwie wystąpienia 0,5% wynosi 91,4 m³/s. W warunkach przechodzenia fali wezbraniowej zbiornik pomieści 2,3 mln m³ wody. Uzyskano obliczeniową redukcję fali powodziowej na poziomie około 70%.

W ramach badań wykonano model fizyczny awaryjnych urządzeń zrzutowych suchego zbiornika przeciwpowodziowego w skali laboratoryjnej. Zespół badawczy skupił się głównie na badaniu zjawisk zachodzących na wylocie z urządzeń przelewowych. Rozproszenie energii kinetycznej na wylocie z urządzeń przelewowych jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa każdej budowli hydrotechnicznej piętrzącej wodę. Problematyczność zadania wynikała z nowatorskiego podejścia specjalistów z biura projektów Hydroprojekt Wrocław do zagadnień dyssypacji energii kinetycznej wody. Zgodnie z koncepcją zaakceptowaną przez inwestora suchy zbiornik przeciwpowodziowy będzie wyposażony w upusty rurowe oraz przelew awaryjny realizowany za pomocą dwóch rurociągów, każdy o średnicy 3,6 m. Proponowane przez projektantów rozwiązanie jest często spotykane na obiektach hydrotechnicznych w szczególności w Ameryce Północnej. Na terenie Polski jak dotychczas nie stosowano tego typu rozwiązania stąd też konieczność zweryfikowania przyjętych założeń do projektowania na modelu fizycznym.

W laboratorium wykonano model składający się z dwóch rurociągów oraz konstrukcji rozpraszającej energię kinetyczną wody. Zaproponowane rozwiązania i autorska koncepcja zespołu zostanie wdrożona do ostatecznego projektu zbiornika. Budowa zbiornika rozpocznie się wiosną natomiast jego ukończenie przewiduje się w 2018 roku. Badania realizowane były przez zespół: prof. dr hab. inż. Stanisław Czaban - kierownik, prof. dr hab. inż. Marian Mokwa, mgr inż. Michał Śpitalniak, mgr inż. Krzysztof Tarnawski, mgr inż. Józef Sołtys. W badaniach brał udział również student z Austrii, stażysta dr. hab. inż. Tomasza Tymińskiego, Pan Norbert Dotter.