W badaniach Doktorant potwierdził istnienie tzw. spiętrzenia wegetacyjnego. Udowodnił zwiększenie rzędnych zwierciadła wody przed strefami roślinnymi. Stwierdził także, że rozmieszczenie roślin w korycie może znacząco wpłynąć na układ prędkości wody, a tym samym w dłuższej perspektywie może kształtować warunki morfologiczne w korycie. Doktorant określił gęstość graniczną na przykładzie trzciny pospolitej (27-50 roślin na m2), przy której skupisko roślin zaczyna być opływane przez strumień wody, co pozwala na zdefiniowanie takiego skupiska jako naturalnego deflektora w korycie rzeki.
Wnioski z przeprowadzonych badań sugerują, że interdyscyplinarne podejście do zarządzania środowiskiem rzecznym, uwzględniające wpływ roślinności na poziom wody w cieku, może przyczynić się do maksymalizacji przepustowości, proekologicznej regulacji rzek z wykorzystaniem roślinności, bądź też wprowadzania procesów renaturyzacyjnych.
Mgr inż. Krzysztofowi Wolskiemu serdecznie gratulujemy i życzymy dalszych sukcesów w badaniach naukowych.
