Obroniona praca oparta jest na nowatorskim podejściu metodycznym do precyzyjnych badań laboratoryjnych. Uwzględniając najczęstsze przeszkody w optymalnym wykorzystaniu superabsorbentów, doktorant zaprojektował i wykonał szereg zestawów laboratoryjnych. Umożliwiły one precyzyjne pomiary absorpcji pod obciążeniem, ciśnienia pęcznienia oraz zmian współczynnika filtracji w czasie. Ich głównym zadaniem była symulacja warunków rzeczywistych, tj. obciążenia mieszanki superabsorbentu z wierzchnią warstwą gleby, stanu pełnego nasycenia oraz ograniczonej objętości pęcznienia.
Uzyskane wyniki ujawniły nieintuicyjne cechy oddziaływania superabsorbentów z ośrodkiem glebowym. Praca dostarczyła cennych informacji na temat interakcji pomiędzy przestrzenią porową różnych typów gleb, a dynamicznie pęczniejącymi cząstkami superabsorbetów.
Docelowo praca ta może pomóc w doborze optymalnej dawki i wielkości ziaren superabosrbentów, które należy zastosować w danej glebie, aby jednocześnie uzyskać pożądaną przepuszczalność i zwiększoną zdolność do zatrzymywania wody w strefie korzeniowej roślin, przy minimalnym wpływie na parametry wytrzymałościowe gleby.
W imieniu współpracowników i Dyrekcji serdecznie gratulujemy.
